Stilte… kennen wij dat nog wel? Dat je dus hoe raar het ook klinkt de stilte kunt horen en voelen. Ik ben in Nederland op veel plekken geweest met ons campertje, maar nergens is de stilte te vinden. Of we horen de snelwegen, en als je echt weg van de snelweg gaat dan kom je de hardwerkende boer tegen. Allemaal belangrijk en nodig. Maar kennen wij hier nog wel de echte stilte? Ik noem ons soort ook wel lawaaimakers. Ik bedoel dan niet eens onze stemmen, maar de kunstmatige geluiden zoals de auto. Ik heb wel eens gehoord dat als je de echte stilte hoort dat het je gelijk diep in je hart raakt, en als je daar een tijdje zwijgend in loopt dat het je diepste van je ziel raakt. Het is goed voor ons soort. We komen echt tot rust als je het toe laat. Ons brein krijgt eindelijk rust en kan gaan defragmenteren . Het is goed tegen stress, burn out, en geestelijke vermoeidheid. Maar wij gunnen het onszelf niet.
Zoals jullie inmiddels weten wandel ik graag, en als ik alleen wanden ga ik in stilte. Telefoon uit en voelsprieten gaan automatisch aan. Ik heb al zo vaak mooie ontmoetingen met wild gehad tijdens mijn stilte wandelingen. En als je dit geregeld doet merk je ook steeds meer dat het helend werkt. Het zijn geluksmomentjes!
Dus ga in plaats van lawaaimaker, stiltemaker zijn. Zeker als je merkt dat je pannetje volloopt en weinig nodig heeft om over te koken. Je kunt niet meer helder nadenken en je ziet alles als een aanval en negatief.
Wil je dit niet alleen! Check je omgeving maakt een afspraak met mij en wie weet word ik je wandelcoach.
Gideon
Comentarios